Ağızda en son çıkan ve en fazla soruna neden olan dişler yirmi yaş dişleridir ve genellikle 17 ile 25 yaşları arasında çıkmaya başlar. Bu dişlerin çekilip çekilmemesi tartışma konusudur. Sürme pozisyonu uygunsa ve çevre dokulara zarar vermiyorsa bu dişin yerinde kalmasında bir sakınca yoktur. Ancak çenede yeterli alan olmadığı durumlarda bu dişler tam olarak çıkamaz; gömülü, ya da yarı gömülü kalır. Yirmi yaş dişinin yarı gömülü kaldığı durumlarda yemek artıkları ve bakteriler yirmi yaş dişinin çevresindeki diş etinde enfeksiyona neden olur. Bunun sonucunda ağrı, ağız kokusu, yüzde şişme ve ağız açıklığında azalma görülebilir. Enfeksiyon daha da ilerleyip yanak ve boyuna doğru yayılabilir. Bazen de sürmeye çalışan dişin komşu dişlere basınç yapmasından dolayı ağrı olabilir. Yirmi yaş dişleri yandaki dişe yaslanıp, iki diş arasında çürük meydana getirerek hem kendisinin çürümesine hem de yandaki dişte çürüğe neden olabilir. Gömülü ya da yarı gömülü yirmi yaş dişinin çevresindeki yumuşak ve sert dokuda kist oluşabilir. Bu kist ve dişin alınması, ileride oluşabilecek kemik ve komşu diş harabiyetini önleme açısından büyük önem taşır. Tam protez kullanan hastalarda gömülü kalmış yirmi yaş dişleri, protez basıncı nedeniyle dişin sürmesine neden olabilir. Bu durumda da proteze bağlı vuruklar ve uyumsuzluklar meydana gelebilir. Söz konusu sebeplerden dolayı problem yaratan yirmi yaş dişlerinin kontrol edilerek takibi ve gerekiyorsa çekilmesi gereklidir.